Fortepiano (italyancha forte — baland ovozli va piano — sokin) — boy tarixga ega boʻlgan torli klaviaturali musiqa asbobi. U dunyoga uch yuz yildan ortiq vaqtdan beri ma’lum, ammo hali ham juda dolzarb.
Fortepiano – torlarning gorizontal (piano) yoki vertikal (piano) joylashuviga ega klaviaturali torli asbob. 18-asrdan boshlab pianino ovoziga uning dizayni katta ta’sir ko’rsatgan. sezilarli o’zgarishlarga duch keldi.
Fortepiano – bolg’a harakati bilan ishlaydigan torli asboblarning umumiy nomi. Uni o’ynash qobiliyati yaxshi ta’m belgisidir. Asrning tirishqoq, iste’dodli sozandasi obrazi har bir pianinochiga hamroh bo‘ladi. Aytish mumkinki, bu elita uchun asbobdir, garchi undagi o’yinni o’zlashtirish har qanday musiqiy ta’limning ajralmas qismidir.
Musiqiy asbobning tarixi
Fortepiano paydo bo’lishidan oldin klaviatura asboblarining boshqa turlari mavjud edi:
Harpsikord. U 15-asrda Italiyada ixtiro qilingan. Ovoz, kalit bosilganda novda (itaruvchi) ko’tarilganligi sababli chiqarilgan, shundan so’ng plektrum ipni «yurgan». Klavsenning kamchiligi shundaki, siz ovoz balandligini o’zgartira olmaysiz va musiqa etarlicha dinamik eshitilmaydi.
Klavichord (lotin tilidan tarjima qilingan – «kalit va tor»). XV-XVIII asrlarda keng qo’llanilgan. Ovoz tangensning (kalit orqasidagi metall pin) ipga ta’siri tufayli paydo bo’lgan. Ovoz balandligi tugmachani bosish orqali boshqarildi. Klavikkordning salbiy tomoni tez o’chadigan ovozdir.
Fortepiano yaratuvchisi italiyalik musiqa ustasi Bartolomeo Kristofori (1655-1731) hisoblanadi. 1709 yilda u gravicembalo col piano e forte (yumshoq va baland ovozda eshitiladigan klavesin) yoki “pianoforte” deb nomlangan asbob ustida ishlashni yakunladi. Zamonaviy Fortepiano mexanizmining deyarli barcha asosiy komponentlari allaqachon bu erda edi.
Rossiyada pianino ishlab chiqarish 18-asrda Sankt-Peterburgda boshlangan.
Fortepiano – bu turdagi zarbli cholg’u asboblarining umumiy nomi. Bu turga royal va pianino (so’zma-so’z tarjimasi – «kichik pianino») kiradi.
