Doira — Oʻrta Osiyo davlatlari, Yaqin va Oʻrta Sharq mamlakatlarida keng tarqalgan daf turidagi zarbli cholgʻu asbobi.
Doira – cholg’u asbobi O’zbeklar orasida eng sevimli zarbli cholg’u – doira. Diametri ellik santimetrgacha bo‘lgan yog‘och halqaning bir tomoni qattiq charm parda bilan qoplangan, ikkinchi tomoniga oltmishta metall halqa mahkamlangan. Musiqachi ikki qo‘lning barmoqlari bilan mahkam cho‘zilgan teriga nog‘orani uradi va shu bilan birga doirani shunday silkitadiki, ritmik zarbalar halqalarning ohangdor jiringlashiga hamroh bo‘ladi. Doira raqs va qoʻshiqning ritmik joʻrligi boʻlgan usulni ijro etuvchi virtuoz qoʻlida shamol shitirlashini yoki bahor momaqaldiroqlariga oʻxshab baland nogʻora sadolarini eslatuvchi mayin tovushlarni chiqarishi mumkin. Kechqurunlari doira yo’qligi sababli qizlar raqslarini qo’lbola cholg’u asboblari: metall lagan yoki doira ritmiga o’xshash ritmni yaratishga yordam beradigan laganda bilan kuzatib boradilar.
Oʻzbek xalq madaniyatida dumaloq qoʻl nogʻorasi eng keng tarqalgan boʻlib, milliy raqslarda turli ritmlar yaratish uchun ishlatiladi.
Barcha sharq xalqlarining o’z nog’ora va tamburlari bor. Oʻzbek doirasi zarbli cholgʻular oilasining ikki vakilining simbiozidir. Echki terisi yog’och halqalarga cho’zilgan. U membrana vazifasini bajaradi. Ijrochining zarbalari yoki ritmik harakatlarida dafning printsipiga ko’ra tovush chiqaradigan metall plitalar, halqalar tanaga biriktirilgan. Jingles ichki chetiga biriktirilgan.
